زبانشناسی کاربردی
علی درخشان؛ زهره اسلامی؛ ندا قندهاری
چکیده
مطالعه حاضر سه هدف را دنبال می‌کند. اولا، این مطالعه برآن است تا به بررسی معذرت‌خواهی و درخواست به عنوان دو کنش مخاطره‌آمیز، که نشانگر توانش کاربردشناسی زبان بینابین هستند، و رابطه آن‌ها با هوش عاطفی زبان‌آموزان بپردازد. ثانیا، این پژوهش به بررسی اینکه آیا جنسیت به عنوان یک متغیر مداخله‌کننده می‌تواند رابطه معناداری با کاربردشناسی ...
بیشتر
مطالعه حاضر سه هدف را دنبال می‌کند. اولا، این مطالعه برآن است تا به بررسی معذرت‌خواهی و درخواست به عنوان دو کنش مخاطره‌آمیز، که نشانگر توانش کاربردشناسی زبان بینابین هستند، و رابطه آن‌ها با هوش عاطفی زبان‌آموزان بپردازد. ثانیا، این پژوهش به بررسی اینکه آیا جنسیت به عنوان یک متغیر مداخله‌کننده می‌تواند رابطه معناداری با کاربردشناسی زبان بینابین و هوش عاطفی داشته باشد و در نهایت، به اینکه آیا هوش عاطفی می‌تواند توانش کاربردشناسی زبان بینابین را پیش‌بینی کند می‌پردازد. در این راستا، 72 (50 زن و 22 مرد) زبان‌آموز ایرانی مرحله اولیه سطح متوسطه زبان انگلیسی که رده سنی آن‌ها بین 17 تا 25 سال بود و از دو دانشگاه انتخاب شده بودند، در این مطالعه شرکت کردند. یک پرسشنامه‌ی تکمیل گفتمان (لیو، 2014) و مقیاس هوش عاطفی (بار آن، 1997) استفاده شد و تحلیل همبستگی به منظوربررسی رابطه میان کاربردشناسی زبان بینابین و هوش عاطفی استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون هیچ رابطه معناداری میان هوش عاطفی و کاربردشناسی زبان بینابین نشان نداد. با این حال، رابطه معناداری میان استقلال، به‌عنوان مولفه‌ای در هوش عاطفی، و توانش کاربردشناسی زبان بینابین زبان‌آموزان پیدا شد. نتایج آزمون تی نمونه‌های مستقل نشان‌داد که شرکت‌کنندگان زن سطح توانش کاربردشناسی زبان بینابین بالاتری نسبت به شرکت‌کنندگان مرد داشتند. اما، شرکت‌کنندگان مرد و زن از نظر سطح هوش عاطفی با هم تفاوت معناداری نداشتند. نتایج نشان داد که هوش عاطفی به طور کل نقش موثری در توانش کاربردشناسی زبان بینابین زبان‌آموزان ندارد. در نهایت، این مطالعه به بیان پیامدهایی برای زبان‌آموزان و معلمین می‌پردازد.